PROFONDO ROSSO FİLM MÜZİKLERİ

Müzik dinleme eyleminin -ya da durumunun- kendi yolunu çizmeye başladığı ergenlik döneminde progresif rock adı verilen müzik türü, aşılması zor bir engeldi benim için. O yıllar içinde bulunduğum halet-i ruhiyeye uygun müziklerin tümünün baştan sona yeknesak bir ritme dayalı, distorsiyonlu, sert ve mümkünse belli seviyede bir anksiyeteyi dile getiren cinsten olması bir zorunluluktu. Oysa King Crimson, Eloy, Yes gibi grupların müziklerini kolay formüle edemiyor, dinledikçe içime sıkıntılar basıyor, daha da vahimi, bu grupların dinleyicisi ağır görünümlü genç kızların gönlünü fethedecek frekansı yakalamakta muvaffak olamıyordum. Çevremde dürüst bir insan olarak bilindiğimden, dinliyormuş gibi yapmam maalesef olası değildi. Progresif rock'la aramıza giren kara kedinin dünyaya gelişi bu tarihe rastlıyor sanırım.

THE CASE OF THE BLOODY IRIS

1970 yılından itibaren Giallo’nun en karakteristik ve önemli örnekleri, İtalya’nın 5 yıllık kalkınma planı uyarınca ardı arkasına patlarken Sergio Martino, türün kilometre taşlarından sayılacak filmleri yönetir. Gerçekten de bu dönemde Martino tarafından çekilen ve dummies topluluğunun çok iyi bilmesi gereken The Strange Vice of Mrs. Wardh, Your Vice Is A Locked Room and Only I Have The Key, Torso ve All The Colors of The Dark filmleri, izleyicinin beynine çöreklenen kesif ve sisli atmosferi, “tuhaf” cinselliği ve şüphe trenindeki seyahatiniz boyunca tedirginliği garanti eden hikaye anlatımı ile “100 Temel Giallo Eseri” arasına çoktan girmiştir. Martino’nun yönetmenliği ile seyirci önüne çıkan bu filmlerin bir diğer ortak paydası ise senaryolarının Ernesto Gastaldi tarafından yazılmış olması. Martino ile yaptığı işbirliği dışında Ernesto Gastaldi, Luciano Ercoli’nin Death Walks On High Heels, Forbidden Photos of A Lady Above Suspicion; Aldo Lado’nun Short Night Of Glass Dolls filmlerinin de senaryosunu yazmış. Biyografisinin 1970 – 1973 yıllarına denk düşen kısmına baktığımızda, sözü edilen Giallo’lar dışında spaghetti western senaryolarını ve kendisinin yönettiği “The Lonely Violent Beach” adlı filmi görüyoruz ki bu durumda Ernesto Gastaldi’nin üretken bir sinema adamı olduğunu söylemek yanlış olmaz. Öyleyse, bu yazının konusunu oluşturan “The Case Of Bloody Iris” filminin, yine senaryo mevkiinde yer alan Gastaldi ekseninde ele alınması bizim için bir tercih değil, vazife olacaktır. Filhakika, bu filmde de, Gastaldi’nin o tarihe kadar kullandığı ve daha sonra kullanacağı pek çok öğe yer alıyor. Giallo’ya muhabbetle yaklaşan vicdanımız, bu öğeleri Gastaldi’nin alamet- i farikası addedip bağrına bassa da; kuşkulanmakta çok haklı olan zihnimiz, arz-talep dengesini esas alan ticari sinemanın çoğu kez kendini tekrar etmek zorunda kalacağını düşünmeden edemiyor. Ama şimdi kuşkulanmanın sırası değil. Edwige Fenech ve George Hilton birazdan sizlerle…

THE STRANGE 'VINYL' OF SIGNORA WARDH

1971 tarihli Lo Strano Vizio Della Signora Wardh / The Strange Vice of Signora Wardh, giallo türü içerisinde, türe özelliğini veren konusu, simgeleri, oyuncuları vb. ile en iyi filmlerden biri. Giallo deyince akla gelen ilk isimlerden yönetmen Sergio Martino'yu, oyuncular Edwige Fenech ve George Hilton'ı biraraya getirmiş olması da cabası. Martino ve şürekasını ilerleyen zamanlarda daha kapsamlı ele alacağız almasına, orası kesin. Ama bu defa filmden ziyade, giallo'nun bir başka güzelliği olan film müziklerine giriş babında, filmin, uzun çabalar ve aramalar sonucu ele geçirdiğimiz plağını inceleyelim istedik.

ANKESÖRLÜ TELEFON KULLANMA KILAVUZU

Yaklaşık 40 yıl öncesine ait bir cihazın etrafında kesik kesik soluyarak danseden kameranın ankesörlü telefona adanmış güzellemesi. Filmimizin açılış sahnesini oluşturan bu görüntüler, her şeyin başının iletişim olduğu sözünü doğrularcasına... Her neyse, pek yakında Case Of Bloody Iris'i de "bıçak altına" yatıracağız. Edwige Fenech ve George Hilton'ın etinden sütünden giallo janrına yakışır bir senaryoyla yararlanmış bu filmden bahsetmesek olmazdı.