Geçen hafta Giallo’nun doğduğu topraklara yani İtalya’ya kısa bir seyahat düzenledik. Başta giallo olmak üzere her nevi İtalyan çerçöp sinemasına dair yeterince verimli malzemeyle ülke topraklarına geri döndük. Malları Çingene usulü ortaya dökmeden hemen evvel küçük bir not düşmek isteriz ki, giallo ve türevi trash sineması İtalya’da bile halen hor görülmekte. Bunu bizzat girdiğimiz bir sinema dükkanının sahibinin ağzından duyduk. Rahatladık. Aslını bakılırsa aksini de beklediğimiz söylenemez. Giallo sineması ile ilgilendiğimizi ve ona dair şeyler aradığımızı söylediğimizde dükkan sahibi önce anlamadı, “Tür olarak mı giallo? Burada film var” bâbında bizim de anlam veremediğimiz bir soru sordu. Aklımıza gelen cin fikirle örnekleyerek Argento ya da Fulci filmleri dediğimizde “Burada sadece A tipi filmler bulunur. Yani Auteur yönetmenlerin filmleri var” dedi. Ağzımız açık kalmış ve sanki Fulci’nin çok yakınıymışız gibi bir hisse kapılarak aşağılandığımızı hissedip de duvardaki Mario Bava’nın yönettiği Diabolik filmine ait bizdeki seyyar PVC’cilerde yapılan anahtarlığı alıp kasaya gittiğimizde, adamın yüzünde sanki bir kızartı görür gibi olmuş ve Komakine’nin ağzından “Bu yeterince A, öyle değil mi?” lafı karşısında amca “Demek Bava!” gibi bir şeyler gevelemek zorunda kalmıştı. Neyse… Bu da böyle bir maceramızdı diyerek gelelim ilk yazımızın konusu olan adını aynı adlı dükkandan alan Profondo Rosso adlı dükkana.
Aslında daha önceki Roma ziyaretimiz sırasında dükkanın önünden tesadüfen geçmiş ama akşam saati olması ve vitrindeki oldukça kazık DVD fiyatları sebebiyle içine girmeden transit geçmiştik. Bu defa fazlasıyla bilinçliydik. Üstelik Roma’da girdiğimiz bir iki kitapçıda ne zaman alt tür sinemasını soracak olsak, görevli Profondo Rosso tarafından basılmış kitapları önümüze getiriyor ve artık dükkana fiziki bir ziyaret yapmamız gerektiğini bize açık ve seçik gösteriyordu.
Ertesi gün derin bir nefes aldık. Kimisi için turistik ziyaretler yalnızca müzeleri veya tarihi alanları kapsayabilir. Bizim için gezmenin en güzel yanı, bilmediğimiz bir dilde dahi olsa (ki İtalyancaya aşinalığımız var) o şehirdeki kitap, dvd, müzik dükkanlarını ziyaret etmek. Vatikan’a gidiş yolu üzerinde ulaşımı oldukça elverişli bir noktada bulunuyor Profondo Rosso adlı dükkan. Yürüyerek de varılabilen bu noktaya, biz metro ile nasıl gidileceğini gösterelim de yorgun gezginlerden hayır duası alalım.
Bilinmesi gereken ilk şey, Roma’ya çok büyük bir ihtimalle Termini tren istasyonundan gireceğiniz için, yön belirlerken her zaman Termini’yi baz alın. İkincisi ise Roma’da iki metro hattı olduğunu bilmeniz ve Profondo Rosso’ya, Vatikan’a gider gibi A metro hattından yani Linea A hattından varabileceğiniz. Metro hattında Battistini yönünü takip edip, Lepanto durağında indiğinizde, Viale Giulio’da (cadde) bulacaksınız kendinizi. Buradan caddeyi dik kesen Via Colonna sokağına girip 3. sağdan döndüğünüzde, Via dei Gracchi caddesi boyunca ilerleyerek numara 260’ta dükkan karşınıza çıkacak.
Biz kendi açımızdan DVD’lere fazla yüz vermedik çünkü İngilizce altyazılı ya da dublajlı DVD bulmak o kadar kolay değil İtalya’da. Yok mu peki? Elbette var. Ama DVD de pek ucuz bir mal sayılmaz oralarda. Fotoğrafta görünen kitaplar içimizin yağlarını eritti, kaynattı evet ama yine dezavantaj olarak kitapların İtalyanca olduğunu söylemek gerek. Yine de kendi türü içinde tıpkı bir sözlük gibi kullanılabilecek kitaplar bunlar. Dolayısıyla dili de pek bir engel sayılmaz aslında. Biz buradan Guida Al Cinema Horror Made in Italy (29 euro) adlı kitapla Guida Al Cinema Giallo e Thrilling Made in Italy (29 euro) adlı kitapları aldık. Kitapların bir dezavantajı varsa o da ağırlık yapmaları. Havaalanında kitaplar yüzünden problem yaşayanlar olarak kapasitemiz buradan sadece onları almamıza yetti diyebilirim.
Profondo Rosso dükkanının bir diğer özelliği de içerisinde Dario Argento’nun yönettiği ya da yapımcısı olduğu filmlerde kullandığı bazı eşyaların sergilendiği 3 euro gibi bir meblağla girilebilen küçük bir müzesinin olması. Müzenin içinde eşyalar, kullanıldıkları filmlerden sahneler kurularak ve bir anlatıcı dış sesle birlikte sergileniyor. Yanıp sönen kırmızı ışık ve korku filmleri müziği eşliğinde, oldukça küçük müzeyi gezmek çok doyurucu olmasa da eğlenceli. Üstelik biz gittiğimizde kapalı olan müzeyi, yaptığımız alışveriş ertesi dükkan sahibi çift (öyle olduğunu sanıyoruz) açtı. Para her kapıyı açar mı? Yoksa türe ilgimizi görüp bir jest mi yaptılar, açıkçası tam olarak anlamadık. Ama “Elinizde afiş var mı?” sorumuza “Var. Ama çok pahalı.” Diyerek cevap veren abiye, “Bizde Inferno ve Suspiria’nın Türkçe afişleri var.” dememizin bir etkisi olmuş olabilir müzeyi açma konusunda. Sanırım bizim içimiz kötü.
Darth Vader ve Freddy Krueger dünya barışı için el ele.
Sizleri müzeden çektiğimiz görüntülerle baş başa bırakırken, bir sonraki yazımızın konusunu, yine İtalya’da izini sürdüğümüz Giallo Film Müziği Plakları olduğunu belirtmek isteriz. Bir dahaki sefere kadar giallo ile kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder